Een gedicht gemaakt anno 2013 10 jaar nadat ik de Sabbat ging eren.
Ik wou dat ik kon dichten
En dat iedereen er voor zou zwichten
Ik zou je dan vertellen gaan
Vandaag nog naar de Heer te gaan
Want dit is immers de Dag
Die je groots weer vieren mag
Ja, ik wou dat ik kon dichten
Dat een ieder zich naar Hem zou richten
Dan vertellen dat Hij die zal komen
Maakt waar, de mooiste dromen
Hij, die houdt van alle mensen
En vervult de allermooiste wensen
Ja, als ik een beetje kon dichten
Zou ik je laten zien die vergezichten
Waar elke maand de bomen bloeien
Waar de leeuw ligt naast de koeien
Waar alleen maar vreugde is
En nergens meer kwaad heel gewis
Waar niets meer gaat om het grote gewin
Maar allen zijn van één gezin
O, als ik nou maar iets kon dichten
En van al het boze jou kon verlichten
Vertellen van deze Sabbatsdag
Van God, zo heerlijk vieren mag
Een andere Dag is er nimmer geweest
Als je tenminste de Heere vreest
Daarmee valt de zondag in het niet
En geeft aan God alleen veel verdriet
O, als ik jou eens iets toe kon dichten
Zonder je er toe te verplichten
Hoe Hij voor jou Zijn leven heeft gegeven
Opdat wij voor eeuwig blijven leven
In die wonderbaarlijke prachtige tuin
Waarin schalt Gods prachtige bazuin
En de stemmen van een engelenkoor
Waar vind je een mooier gehoor
Of zou ik een dichter kunnen vinden
Die er geen doekje om zou winden
Dat God de zondag nimmer heeft ingesteld
En nergens in Gods Woord is gemeld
Dat de boze Gods Dag heeft weggedaan
En helaas velen dat niet willen verstaan
Dat de Sabbat voor de mens is gemaakt
En door vele christenen is gestaakt
O, als ik eens een dichter zou kunnen vinden
De Gods Waarheid vertelde aan alle blinden
Gods Geboden onveranderlijk gebleven zijn
Voor alle mensen groot en klein
Want zij die Gods Geboden vertreden
Daar hebben de Apostelen niet voor gebeden
Moeten eens denken aan Noach’ s tijd
Die aan slechts acht mensen is verblijd
O, als die dichter eens mocht komen
En verhaalde van mijn mooie dromen
Vertellen van Hem die voor ons stierf
Opdat Hij voor ons het leven verwierf
Naar Zijn Paradijs is opgetogen
Wij op Zijn Liefde mogen bogen
Straks allen één met Hem
Ga toch uit die zondag vandaan
Als je met Hem verder wilt gaan
O, die dichter, kom eens naar mij
Maak ons van het verkeerde vrij
Breng ons naar Zijn lieflijk oord
Door Gods onveranderlijk Woord
Leer ons van Zijn Liefde zo groot
Die Zijn levend water over ons goot
Laten wij dat gaarne aanvaarden
Dan horen wij bij de aanvaarden!!!!
Amen.

Zodra er iets ten gunste van Rusland is wordt het de grond ingetrapt. Omdat wijzelf altijd net zo corrupt waren en zijn vertrouwen wij het ook corrupte Rusland niet. Zelfs de vooruitgang naar een heel voorzichtige modernisering, Belasting heel laag tegen oligarchen hun zin. Dat willen wij niet horen. Wij sterven ook van die oligarchen. Machtswellustige op geld beluste grootheden. China en de spelen. Niet meer in Rusland. Sport en politiek gescheiden.???? Vergeet het maar. We hebben Groningen in de steek gelaten omdat anders de oligarchen minder in hun zakken kregen. Dat halen wij nu bij de burger vandaan. De zilvervloot enz. vergeten wij gewoon.!!!! Scheurbuik van geronselde zeelieden enz. En nu doen alsof wij het brave jongetje zijn die wel even zullen laten zien hoe het moet. Misschien een kernoorlog tot gevolg. Ja wij zijn de helden en laten straks miljarden mensen de dood injagen wegens.???? Mag jij zeggen. Gij zult niet doden. Wij tarten hiermee ook God. Wie zou de Machtigste zijn.???? Met vr. gr. Marten Dek.